Деревянные церкви в Малопольше - ред. Ревас

200 stron formatu B6, druk barwny, 162 zdjęcia, 8 rysunków, 10 mapek, oprawa szyta ze skrzydełkami.

Jest rodzaj zabytków architektury, w których Polska nie ustępuje żadnemu krajowi Europy. Przeciwnie, nigdzie chyba, poza Skandynawią, nie znajdziemy ich w takim bogactwie i różnorodności. Mowa oczywiście o drewnianych kościołach.

Obecne województwo małopolskie to część historycznej Małopolski, którą dawniej stanowiły trzy staropolskie województwa: krakowskie, sandomierskie i lubelskie. Możemy je umownie podzielić granicą Oświęcim — Kraków — Tarnów na część północną i południową. Opisana część północna województwa stanowi poniżej 2% powierzchni Polski. Jest to jednak obszar „przesiąknięty historią”, bardzo ciekawy, urozmaicony i zróżnicowany. Od zachodu na wschód płynie Wisła. Głęboka jej dolina początkowo jest południową granicą województwa, a po przecięciu go na dwie części stanowi jego granicę północną

Najcenniejszymi i najciekawszymi obiektami drewnianymi na obszarze Małopolski są kościoły, cerkwie, kaplice i dzwonnice. Te z terenu Małopolski południowej szczegółowo opisano w przewodnikach „Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja” oraz „Kościoły drewniane Karpat. Polska i Słowacja”, wydanych nasze wydawnictwo. Opisywany przewodnik jest dopełnieniem owego tematu, dotyczącym części północnej województwa małopolskiego. Na obszarze tym przetrwały 42 kościoły i kaplice drewniane oraz 47 drewnianych dzwonnic. Wszystkie zostały szczegółowo opisane.