Плай 37. Карпатский альманах.

232 strony, 90 ilustracji — zdjęć czarno-białych i rysunków, 9 mapek i planów. 8 stronicowa wkładka ze zdjęciami kolorowymi. Warszawa jesień 2008.

Tom niniejszy zdominowała Czarnohora, a zwłaszcza Pożyżewska. Wszystko dzięki temu, że na jednej z krakowskich aukcji znalazła się Księga Pamiatkowa Stacji Botanicznej na Pożyżewskiej. Niezwykła ta pamiątka, ocalona z wojennej pożogi i powojennej zawieruchy przez prof. Tadeusza Wilczyńskiego, jest dziś bezcennym materiałem archiwalnym. Czarnohora — jak wiadomo — ma moc przyciągania, przyciągnęła więc kilka innych artykułów na jej temat, a to: Jurka Nesteruka o dziejach stacji biologicznych na Pożyżewskiej, a to na temat powojennej korespondencji Vincenza, a to o pochodzeniu nazwy "Czarnohora" i in. Ratujmy cerkiew w Baligrodzie! Wszystkim, którym droga jest idea ratowania zabytków prosimy o wsparcie budowy; Stowarzyszenie Ratowania Cerkwi w Baligrodzie;nr konta: 58 8642 1012 2003 1203 5694 0001 A oto zawartość tomu 37

• Jurij Nesteruk: Dzieje wysokogórskich stacji biologicznych na Połoninie Pożyżewskiej
• Księga pamiątkowa Stacji botanicznej na Połoninie Pożyżewskiej. Lektura po latach
• Andrzej Wielocha: Oronim "Czarnohora" w XVI-wiecznej kartografii
• Tomasz Borucki: Trzy przyczynki do toponomastyki Czarnohory
• Jan Skłodowski: O kolejce leśnej Nadworna – Rafajłowa
• Grzegorz Rąkowski: Śladami Brunona Schulza w Drohobyczu
• Korespondencja Stanisława i Ireny Vincenzów z Hucułami
• Tomasz Kowalik: Kalendarium pienińskie Orłowicza
• Zbigniew Sikora: Główne źródło Sanu znajduje się pod Piniaszkowym
• Zenon Staniszewski: Karpacka mieszanka filatelistyczna. Odcinek VII
• Książki
• Miscellanea