Карты неба 2000.0

„Mapy nieba 2000.0” to w pewien sposób rozszerzenie „Atlasu Nieba 2000.0”. Dzięki nim zapoznasz się z najciekawszymi i najbardziej popularnymi fragmentami nieboskłonu. Miejsca te nie zostały wybrane w sposób przypadkowy, ponieważ są to najciekawsze i najczęściej obserwowane przez miłośników astronomii obszary na niebie. Niektóre wręcz obowiązkowe, inne zawierają mnóstwo mgławic, galaktyk i gromad.

Na 28 kartach zawarto wybrane fragmenty map nieba o powierzchni około 23x15°, na których zamieszczono położenia około 30.000 gwiazd o jasnościach do +9,0 magnitudo, zgodnie z ich współrzędnymi na epokę 2000.0. W „Mapach Nieba 2000.0” zawarto więc wybrane 28,5% nieba jakie widzimy w Polsce.

Na mapach wrysowano granice poszczególnych gwiazdozbiorów, zgodnie z ustalonym w 1925 roku przez Międzynarodową Unię Astronomiczną podziałem nieba na 88 konstelacji, a także umowne linie łączące charakterystyczne układy gwiazd w poszczególnych gwiazdozbiorach, ułatwiające ich identyfikację na niebie. Jaśniejsze gwiazdy zostały opisane symbolami według oznaczeń Flamsteeda – litera alfabetu greckiego (rzadziej łacińskiego) lub numer, przy czym przyjęto zasadę wyższości symbolu literowego względem numeru. W „Mapach nieba 2000.0” odnajdziemy również bogaty zbiór obiektów nie będących gwiazdami, pochodzących z najbardziej popularnych katalogów: Messiera, Caldwella, NGC, IC i kilku mniej znanych. Na mapach znajdziemy więc takie obiekty jak galaktyki, gromady otwarte i kuliste gwiazd, mgławice emisyjne, refleksyjne i dyfuzyjne, mgławice planetarne, pozostałości po supernowych oraz kilka ciekawych asteryzmów – przypadkowych układów gwiazd na niebie, niezwiązanych ze sobą fizycznie ani nie będących gwiazdozbiorami.

Mapy nieba to doskonała pomoc naukowa dla miłośników astronomii, korzystających z takich przyrządów obserwacyjnych jak lornetka czy teleskop. Warto pamiętać, że skala, która została zachowana na wszystkich mapach (1 cm=0,72°) daje nam możliwość wykonywania idealnych obserwacji za pomocą lornetki i teleskopu. Przy polu widzenia lornetki wynoszącym 6,5°, otrzymujemy na mapie okrąg o średnicy aż 90 mm. Duże pole widzenia teleskopu w niewielkim teleskopie wynosi zwykle nieco ponad 1°, a to odpowiada wielkości 13,8 mm na mapie.

Uwaga: Papier w atlasie został zabezpieczony specjalnym lakierem, dającym Atlasowi podstawową wodoodporność na wilgoć. Atlas nie jest jednak wodoszczelny.

Atlas Nieba wydany przy współpracy z Polskim Towarzystwem Miłośników Astronomii oraz dwumiesięcznikiem "Urania - Postępy Astronomii"

Tytuł oryginalny: „Mapy Nieba 2000.0”

Autor: Marek Substyk

ISBN: 978-83-932019-8-3

Wydawnictwo: AstroCD, Sylwia Substyk, Chorzów 2021

Format: 236x340 mm

Oprawa: miękka, kolor

Liczba stron: 32

Cena detaliczna: 34,90 zł.