WKŁAD KOMINKOWY kominek INVICTA 700 SELENIC EKO

Wkład kominkowy powietrzny żeliwny INVICTA 700 SELENIC z szyberm, moc 10kw

Wkład spełnia wymogi Ekoprojektu.

Przykładowa aranżacja

Wymiary wkładu

Dane techniczne

Żeliwny wkład kominkowy jest produktem ekologicznym - spełnia wymogi Ekoprojektu.

- moc nominalna: 10 kW

- sprawność:  77 %

- średnia emisja tlenku węgla (CO): 0,12%

- średnia temperatura spalin:  295°C

- max. długość polan drewna:  50 cm

- średnica wylotu spalin: 200 mm

- waga:  125kg

- szyber

- regulacja dopływu powietrza pierwotnego

- deflektor

- popielnik

- ruszt

- paliwo opałowe: drewno

- zgodność z normą EN 13229

- certyfikat CE

- certyfikat FLAMME VERTE

- producent: INVICTA - Francja

Podczas wszelkich czynności związanych z obsługą i eksploatacją pieca należy pamiętać, iż elementy pieca mogą mieć wysoką temperaturę w związku z czym do obsługi należy stosować rękawice ochronne.

Jak właściwie palić w kominku?

Drewno to jedno z najlepszych paliw wykorzystywanych do uzyskania ciepła. Jako odnawialne źródło energii mamy zagwarantowaną jego ciągłą dostępność, a także niezależność od poszczególnych producentów energii cieplnej. Paliwo to dostępne jest nawet lokalnie. Zapewnia posiadanie indywidualnego i konkurencyjnego sposobu ogrzewania, również pod względem cenowym. Drewno używane jako opał do kominków powstaje najczęściej z  resztek masy drzewnej. Jego moc uzależniona jest w głównej mierze od zawartości w nim wody. Świeżo ścięte drzewo lub niewłaściwie przechowywane charakteryzuje się dużą zawartością wilgoci. Wilgoć podnosi wagę drewna i jednocześnie redukuje jego moc grzewczą. Dlatego najbardziej zalecanym i wydajnym jest drewno o wilgoci poniżej 20%.

Podczas palenia należy:

• używać tylko naturalnego drewna
• nie używać grubych kawałków drewna
• nie używać drewna mokrego lub wilgotnego

Jak właściwie palić w kominku?

Drewno to jedno z najlepszych paliw wykorzystywanych do uzyskania ciepła. Jako odnawialne źródło energii mamy zagwarantowaną jego ciągłą dostępność, a także niezależność od poszczególnych producentów energii cieplnej. Paliwo to dostępne jest nawet lokalnie. Zapewnia posiadanie indywidualnego i konkurencyjnego sposobu ogrzewania, również pod względem cenowym. Drewno używane jako opał do kominków powstaje najczęściej z  resztek masy drzewnej. Jego moc uzależniona jest w głównej mierze od zawartości w nim wody. Świeżo ścięte drzewo lub niewłaściwie przechowywane charakteryzuje się dużą zawartością wilgoci. Wilgoć podnosi wagę drewna i jednocześnie redukuje jego moc grzewczą. Dlatego najbardziej zalecanym i wydajnym jest drewno o wilgoci poniżej 20%.

Podczas palenia należy:

• używać tylko naturalnego drewna
• nie używać grubych kawałków drewna
• nie używać drewna mokrego lub wilgotnego

DOBÓR PALIWA

Paliwo zalecane

Producent zaleca stosować polana drzew liściastych typu: buk, grab, dąb, olcha, brzoza, jesion, itp. o wymiarach polan lub szczap: długości ok. 30 cm i obwodzie od ok. 30 cm do 50 cm- wilgotność drewna używanego do opalania urządzenia nie powinna przekraczać 20% co odpowiada drewnu sezonowanemu 2 lata po wyrębie, przechowywanemu pod zadaszeniem.

Paliwo niezalecane

Należy unikać do opalania urządzenia polan lub szczap o wilgotności powyżej 20%, gdyż może to spowodować nie osiąganie deklarowanych parametrów technicznych - obniżona moc cieplna.

Nie zaleca się stosować do opalania urządzenia polan drzew iglastych oraz drzew zażywiczonych, które powodują intensywne zakopcenie urządzenia oraz konieczność częstszego czyszczenia urządzenia i przewodu kominowego.

Paliwo zabronione

We wkładach nie wolno palić: minerały (np.: węgiel, drewno tropikalne (np.: mahoń), produkty chemiczne lub substancje płynne, takie jak: olej, alkohol, benzyna, naftalina, płyt laminowanych, impregnowanych lub sprasowanych kawałków drewna związanych klejem, śmieci. Jeżeli jest dopuszczalne inne paliwo, informacja będzie umieszczona na tabliczce znamionowej.

OBUDOWA WKŁADU KOMINKOWEGO

Obudowa powinna zapewniać dostęp powietrza potrzebnego do wentylacji, cyrkulacji powietrza w obudowie, poprzez zastosowanie w niej kratek kominkowych dobranych odpowiednio do mocy wkładu (w dolnej części zabudowy - pod wkładem ) oraz kratki wylotowej (na górze obudowy - nad wkładem).

Dobór kratek

Kratki wlotowe i wylotowe: W dolnej części zabudowy wkładu kominkowego należy przewidzieć otwór(y) nawiewne za pomocą których do obudowy wchodzi powietrze potrzebne do ogrzewania - wlot powietrza (dolne kratki wentylacyjne). Aby zapewnić właściwe odprowadzanie gorącego powietrza z okapu należy zamontować w nim otwory wywiewne zakończone kratkami wentylacyjnymi - wylot powietrza (górne kratki wentylacyjne). Otwory wykończone są za pomocą kratek o polu przekroju w zależności od mocy wkładu od 40 do 60 cm 2 na 1 kW mocy wkładu kominkowego.

Uwaga: Ze względu na wysoką temperaturę w obudowie wkładu kratki w okapie jak i wieńczące układ rozprowadzania powietrza w domu muszą być metalowe. W okapie kominka montujemy wyłącznie kratki bez żaluzji.

ROZPALANIE KOMINKA

Jedynym prawidłowym i zalecanym sposobem rozpalania kominków jest tzw. rozpalanie od góry.

INSTRUKCJA KROK PO KROKU

1. PRZYGOTOWANIE MATERIAŁÓW

- Kilka większych polan drewna (rozłupanych; max. wilgotność do 20%; śr. ok 10-13 cm) - Garść drobnych szczap na rozpałkę (śr. ok 2-5 cm; max. wilgotność do 20%,)

- Dowolna podpałka

- Zapałki/zapalarka

2. PRZYGOTOWANIE KOMINKA i PALENISKA

- Otwieramy wszystkie dopowietrzenia/przepustnice w kominku

- Układamy większe polana na dnie paleniska w sposób naprzemienny

- Na szczycie grubych polan układamy warstwę drobnych szczap na rozpałkę (nie więcej niż 3 warstwy). Szczapy układamy pozostawiając pomiędzy nimi odstępy, aby zapewnić swobodny przepływ powietrza

- Na górnej warstwie szczep układamy podpałkę

ROZPALANIE

Podpalamy rozpałkę i zamykamy drzwi od kominka. W zależności od długości przewodu kominowego i jego ciągu rozpalanie może trwać od kilku do kilkunastu minut. W przypadku niewystarczającego ciągu w kominie należy w początkowej fazie rozpalania rozszczelnić drzwi kominkowe poprzez ich uchylenie. Dobrym pomysłem jest również uchylenie okna w pomieszczeniu, w którym kominek jest zainstalowany w celu doprowadzenia do niego większej ilości powietrza (tylko w przypadku urządzeń nie posiadających wbudowanego dolotu powietrza z zewnątrz) Wkład kominkowy przeznaczony jest do opalania drewnem o zawartości wilgotności do 20%. Stosowanie węgla, koksu, produktów węglopochodnych, tworzyw sztucznych, śmieci, szmat i innych substancji palnych jest niedozwolone. Warunkowo dopuszcza się spalanie atestowanych brykietów drzewnych, wykonanych z trocin lub peletu, ale jedynie w małych ilościach. Praktyczna ocena wilgotności stosowanego opału drewna jest następująca. Drewno, które ma posiadać zawartość wilgoci w granicach 18-20%, musi być sezonowane przez okres 18-24 miesięcy lub zostać oddane procesowi suszenia w suszarniach. Wraz z redukcją wilgotności drewna, wzrasta jego wartość opałowa, co oznacza oszczędności finansowe - nawet do 30% ogólnej masy drewna potrzebnej na jeden sezon grzewczy. W przypadku używania do spalania drewna o zbyt dużej wilgotności może nastąpić nadmierne zużycie energii potrzebnej do odparowania wilgoci oraz do powstania skroplin w czopuchu lub komorze spalania, co wpływa na ogrzewanie pomieszczenia. Innym negatywnym zjawiskiem zaobserwowanym przy stosowaniu drewna o zbyt dużej wilgotności jest zjawisko wydzielana się kreozotu - osadu niszczącego przewód kominowy, który w granicznych przypadkach może spowodować zapalenie się i pożar komina. W związku z powyższym zaleca się stosowanie drewna liściastego dąb, buk, grab, brzoza. Drzewa iglaste charakteryzują się niższymi wartościami energetycznymi, a palenie nimi powoduje intensywne zakopcenie szyby.

UWAGA: Nie należy użytkować niezabudowanego wkładu kominkowego za wyjątkiem próbnego rozpalenia.