Rukiew Wodna (Nasturtium Officinale) Nasiona

Rukiew Wodna

(Nasturtium Officinale)

Wieloletnia, mrozoodporna, szybko rosnąca, zimozielona, wodna lub lądowo-wodna roślina warzywna pochodząca z Europy i Azji. Należy do rodziny Brassicaceae, botanicznie jest więc związana z rzeżuchą, gorczycą i rzodkiewką – wszystkie wyróżniają się pieprzowym, pikantnym smakiem. Jest jednym z najstarszych znanych warzyw liściastych, spożywanych przez ludzi. W Polsce dawniej była uprawiana, od 2004 objęta ścisłą ochroną gatunkową.

Dorasta do wysokości 50-120 cm. Posiada małe, białe lub zielone kwiaty, liście rośliny stają się gorzkie, gdy rośliny zaczynają kwitnąć, więc do spożycia powinno się zbierać rośliny przed wypuszczeniem pędów z kwiatostanami. Rukiew można uprawiać zarówno na dużą skalę, jak również w ogrodzie, liście można zbierać także w zimie. Jako roślina pół-wodna jest dobrze przystosowana do uprawy hydroponicznej, najlepsza jest woda o odczynie zasadowym. Liście nie nadają się do dystrybucji w postaci suchej, a świeże mogą być przechowywane w lodówce jedynie przez 2-3 dni.

Dawniej przypisywano jej magiczne moce i wchodziła w skład wielu mikstur. Ksenofont pisał, że gdy młodzi Persowie szli na polowanie, jedli wcześniej chleb przyprawiony rukwią. Była znana u Rzymian, którzy spożywali jej duże ilości, wierząc, że roślina może zapobiegać łysieniu i stymulować aktywność umysłu. Grecy twierdzili natomiast, że rzeżucha może „dać powód do obłąkania” i łagodzi skutki pijaństwa. Dioscorides uważał, że rukiew jest afrodyzjakiem, a w średniowieczu – że działa jako antidotum na eliksiry. W Zjednoczonym Królestwie po raz pierwszy była komercyjnie uprawiana w 1808 przez ogrodnika Williama Bradbery, wzdłuż rzeki Ebbsfleet w Kent. Była jedną z ulubionych potraw Napoleona. Obecnie jest uprawiana komercyjnie w wielu miejscach na całym świecie.

Liście rośliny mają pikantny smak, zwykle używa się ich na świeżo (suszone tracą smak). Można je stosować, posiekane – w taki sam sposób jak liście pietruszki – do sałatek, zup, kanapek i z pieczonymi ziemniakami. Dodane na kanapki, nadają im smak musztardy, dobrze łączą się ze smakiem sojonezu.

Z liści sporządza się soki pite przed posiłkami, można je również przyrządzać i podawać jak szpinak. Roślina zawiera dużo żelaza, wapnia, magnezu, cynku, fosforu, jodu (zapobiega niedokrwistości, a dawniej szkorbutowi). Jest bardzo bogata w witaminę C, D, prowitaminy A, kwas foliowy, zawiera wszystkie witaminy z grupy B (z wyjątkiem wit. B12) i znaczne ilości witaminy E i witaminy K. Jest również źródłem substancji fitochemicznych i przeciwutleniaczy. 100 g świeżych liści zawiera 19 kalorii.

Od czasów starożytnych rukiew wodna była uważana za roślinę leczniczą i afrodyzjak, mówiło się, że wzmaga apetyt, poprawia metabolizm, działa moczopędnie. W rosyjskiej medycynie ludowej stosowana jako lek przeciwgorączkowy i uspokajający na zaburzenia nerwowe W medycynie naturalnej jest zalecana do oczyszczania krwi, wątroby, płuc i żołądka, pomaga w cukrzycy, wspomaga tworzenie się krwinek. Wywar jest stosowany wewnętrznie w chorobach skóry, tarczycy, wątroby, kamieniach żółciowych, niedokrwistości, reumatyzmie, artretyzmie. Ponadto jest zalecana jako środek przeciwzapalny na błonę śluzową jamy ustnej.

Działa jak środek pobudzający, moczopędny, wykrztuśny, antynowotworowy, wspomaga układ pokarmowy. Powszechnie uważa się, że chroni przed rakiem płuc i hamuje wzrost raka piersi. Wyciąg z rukwi podawany jest przy awitaminozach. Stosowana na wiosnę – wspomaga leczenie reumatyzmu. Używana w kosmetyce, służy jako środek wzmacniający i rozjaśniający cerę.

Z naszych ziół możesz zbierać swoje nasiona, nie mamy żadnej odmiany F1!

Cena za sztukę na Kup Teraz dotyczy ponad 100 nasion.