Бархатцы на меду 40мл

Z punktu widzenia substancji czynnych, znajdujących się w kwiatach nagietka, na szczególne wyróżnienie zasługują saponiny triterpenowe, alkohole triterpenowe i ich estry (sterole i kerotenoidy), flawonoidy, kumaryny, olejek eteryczny, związki śluzowe, kwasy organiczne, poliacetyleny, polisacharydy, witamina C, sole mineralne oraz gorycze i żywice.

Wyciągi z nagietka stosowane są zewnętrznie jak i wewnętrznie.

• Zewnętrznie używany jest przy różnego rodzaju uszkodzeniach skóry, takich jak kontuzje, rany, wrzody, stłuczenia i obtarcia naskórka, a także w owrzodzeniach żylakowych, zapaleniu skóry, żylakach odbytu, oparzeniach, ranach pooperacyjnych,odmrożeniach, wysypkach skórnych i innych.
• Wewnętrznie nagietek stosowany jest w nieżycie żołądka i jelit, a zwłaszcza w przewlekłym i opornym na inne leki wrzodzie żołądka i dwunastnicy oraz we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego. Również w stanach zapalnych dróg żółciowych spowodowanych infekcją, w niedomodze wątroby i upośledzeniu jej czynności po przebytym wirusowym zapaleniu lub uszkodzeniu przez trujące związki (np. toksyny grzybów)

Pomocniczo jak i w skojarzeniu z innymi lekami, nagietek lekarski podaje się w nieoperacyjnych postaciach raka żołądka, stanach przednowotworowych w przewodzie pokarmowym (np. długo utrzymującym się zapaleniu błon śluzowych, owrzodzeniu z krwawieniami, braku poprawy po innych lekach) itp. Na szczególne wyróżnienie zasługuje wyjątkowa własność nagietka, dająca dobre wyniki w zaburzeniach miesiączkowania połączonych z bólem, ogólnym osłabieniem, zawrotami głowy, a także w dolegliwościach okresu przekwitania (klimakterium).