Лето в городе – разные грани культуры

Badania miejskiej kultury to dynamicznie rozwijająca się subdyscyplina etnologii-antropologii kulturowej. Spośród innych nauk humanistycznych zajmujących się miastem wyróżnia ją specyfika w sposobie stawiania problemów, szczególnego rodzaju badawcza wrażliwość wyczulona na konkret, wnikliwość obserwacji oraz refleksja nad, wydawać by się mogło, oczywistymi i niewartymi uwagi przejawami życia w mieście. Te imponderabilia wynikają z określonej postawy, którą przybiera etnolog wobec miejskiej rzeczywistości. To szczególny ogląd polegający na rozumieniu i tłumaczeniu kultury przez kulturę. Próbując syntetycznie ująć, czym jest antropologia miasta, powiemy, że to sztuka opisu i sztuka interpretacji miejskiego stylu życia.

Spis treści

Róża Godula-Węcławowicz, Lato w mieście antropologicznie. Uwagi wstępne

Franciszek Ziejka, Lato w dawnym Krakowie

Blanka Soukupová, Praga i prażanie latem u progu nowoczesności (od lat dziewięćdziesiątych XIX wieku do połowy XX wieku). Przyczynek do antropologii miasta

Andrzej Stawarz, Letnie salony Warszawy w XIX i na początku XX wieku w pamięci mieszkańców miasta

Grażyna Ewa Karpińska, Lato w getcie. Piekło okupacyjnej heterotopii

Renata Hoida, Lato, czyli czas „zawieszonej" codzienności

Ryszard Kantor, Święta dzielnic i ulic w Krakowie. Kształtowanie się nowego zwyczaju ludycznego

Magdalena Szalbot, Festiwalowe horyzonty wakacyjnego Cieszyna

Grzegorz Odoj, Off Festival w Mysłowicach - kreowanie nowego wizerunku miasta postprzemysłowego

Andrzej Paweł Wejland, Latem w parku. Epifanie codzienności

Aleksandra Krupa, Aromaty i smrody. Olfaktoryczny pejzaż miasta

Stanisław Dziedzic, Magdalena Doksa, Formy artystycznego uwiedzenia w ofercie letniej Miasta Krakowa w ostatnim pięcioleciu

BIBLIOGRAFIA