Семена острого перца НАГА / БХУТ ДЖОЛОКИЯ КРАСНЫЙ 10 шт.

Przedmiotem aukcji jest 10 nasion ostrej papryki

NAGA / BHUT JOLOKIA RED

Naga Jolokia (w wolnym przekładzie z hindi: wężowa papryka chili) – kultywar papryki, którego owoce należą do grupy papryk typu chilli.

Znana również jako Ghost Pepper, Borbih Jolokia, Nagahari, Bih Jolokia oraz Raja mirchi.

Dojrzałe owoce mierzą od 6 do 8,5 cm długości i między 2,2 a 3 cm średnicy.

Uprawiana jest w północno-wschodnich rejonach Indii (Asam, Nagaland i Manipur) oraz w Bangladeszu.

Istnieje kontrowersja, czy kultywar ten należy do gatunku papryka roczna (Capsicum annuum), czy też do gatunku Capsicum chinense (nawet badania genetyczne nie zdołały dotychczas rozstrzygnąć tej kwestii).

Do niedawna nazywana najostrzejszą papryką świata (ponad milion jednostek w skali Scoville’a (rok 2012)

Minęło już ponad 5 lat od momentu kiedy pierwsze informacje o indyjskiej tajemniczej chili zaczęły królować w serwisach informacyjnych, magazynach oraz w Internecie. Z wynikiem zbliżonym do 1.000.000 jednostek Scoville’a, przypuszczalnie była kilkakrotnie bardziej ostra od Red Saviny, która obecnie widnieje w Księdze Rekordów Guinnessa jako najostrzejsza papryka chili na świecie.  Pomimo, iż informacje o Nagi Jolokia były szumnie rozpowszechniane, nikt ze świata zachodniego nie mógł potwierdzić jej istnienia.

We wrześniu 2000 roku w gazecie „International Harald Tribune” w artykule pod tytułem „Assam Chile named Hottest In the Word” opisana jest krótka historia odmiany chili rosnącej w płn.- zach. części stanu Assam w Indiach. Z wynikiem 855.000 jednostek Scoville’a przewyższała rekordową do tej chwili Red Savinę, która w jednym z badań osiągnęła wynik 577.000 SHU. Warto wspomnieć, iż do dnia dzisiejszego nikomu nie udało się nawet zbliżyć to tego wyniku dla Red Saviny opublikowanemu przez Garcia. W rzeczywistości średni poziom ostrości uzyskiwany dla Red Saviny wynosi ok. 250.000 SHU. Faktem jest, iż wyniki uzyskiwane dla Red Saviny często pobijane jest przez te uzyskiwane dla Chocolate Habanero.

Informacje o wyjątkowo ostrej indyjskiej odmianie chili licznie pojawiały się także w prasie światowej, włącznie z „International Harald Tribune” (06/09/2006), która zamieściła następujący artykuł:

„ Naga Jolokia, nazywana także Tezpur, w niektórych artykułach zaliczana była do gatunku capsicum frutescens, do którego należy także Tabasco, podczas gdy Red Savina należy do capsicum chinese. Frank Garcia z GNS Spices odkrywca i hodowca Red Saviny z Kalifornii, mówi: „Byłoby niezwykłym dla gatunku frutescens, osiągniecie takiego wysokiego poziomu ostrości”.  Przytaczany wynik 855.000 SHU ogłoszony został w raporcie z sierpnia 2000 roku  opublikowanego w magazynie „Current Science”.

Odpowiedź z Chili Pepper Institute:

Raport ten był interesujący głównie ze względu na brak w nim szczegółów metodologii użytej do zmierzenia ilości jednostek Scoville’a przy pomocy HPLC (High Performance Liquid Chromatography). Poproszono doktora Paul’a Bosland, znanego hodowcę chili z Uniwersytetu Stanowego w Nowym Meksyku, do wyrażenia swojej opinii na temat tego raportu. Dr Bosland zakwestionował poprawność testu. Po pierwsze badanie przy pomocy HPLC powinno być przeprowadzone przy pomocy znanej i sprawdzonej koncentracji roztworu kapsaicyny, jednakże w raporcie nie wspomniano by zastosowano się do tego procederu. Mogło to spowodować zawyżenie wyniku nawet o 100.000 SHU. Dr Bosland zwrócił też uwagę na brak informacji o próbkach chili użytych do eksperymentu. Czy próbka chili była wcześniej zważona? Czy nasiona, owocnia, łożysko zostały zmielone razem z pozostała częścią chili stanowiącą próbkę do eksperymentu, czy użyto tylko części charakteryzujących się największą ostrością?

Kolejne 2 lata minęły bez większych sensacji. Chili Pepper Institue wyhodował w tym czasie i przebadał wiele odmian chili z rodziny capsicum, które uważane były za najostrzejsze na świecie. W większości wypadków uzyskiwane wyniki rozczarowywały. Jedna z odmian wykazywała jednak potencjał. W 2001 roku Chili Pepper Institute otrzymał od jednego ze swoich członków, nasiona papryki chili nazwanej „Bhut Jolokia”, zebrane podczas podróży po Indiach. Z powodu słabych owoców i małej ilości nasiona które produkowały, Dr Bosland potrzebował kilku lat, by uzyskać odpowiednią ilość nasion koniecznych do przeprowadzenia eksperymentu. Bhut Jolokia hodowana była w specjalnych skrzynkach, chronionych przed szkodnikami oraz niesprzyjającymi warunkami klimatycznymi. Dzięki temu w 2004 roku udało się uzyskać odpowiednią do przeprowadzenia eksperymentu ilość nasion.

Miał on na celu:

1. Porównanie poziomu ostrości Red Saviny, Bhut Joloki i Habanero.

2. Zbadanie czy Bhut Jolokia rzeczywiście ma wyższy poziom ostrości niż Red Savina.

Eksperyment przeprowadzono w 2005 roku w pobliżu Las Cruces w Nowym Meksyku.

W szklarni przy użyciu specjalnych podkładek grzewczych z systemem umożliwiającym kontrolę warunków środowiskowych, wysiano wszystkie trzy gatunki chili.

Wyniki eksperymentu były bardzo zaskakujące.

1. Wynik osiągnięty dla Orange Habanero to 357.729 SHU.

2. Naga Jolokia natomiast osiągnęła rekordowy poziom 1.001.304 SHU. Do tej pory wynik taki, zanotować można było tylko przy badaniu ekstremalnie ostrych sosów, zaostrzanych oleożywicą kapsaicyny.

3. Kolejnym zaskoczeniem był wynik uzyskany dla Red Saviny, rekordowo niski, bo na poziomie zaledwie - 248.566 SHU. Oznacza to, iż poziom ostrości Bhut Jolokia jest czterokrotnie wyższy od Red Saviny.

W 2004 roku Frontal Agritech – gospodarstwo hodowlane w Assam, uzyskało wynik dla Bhut Jolokia na poziomie 1.041.427 SHU. Co oznacza, iż w dwóch  niezależnych eksperymentach uzyskano zbliżone wyniki.

Wyniki te mogą stanowić tylko punkt odniesienia, gdyż zostały zdeterminowane warunkami klimatycznymi w jakich wyhodowano papryki użyte do eksperymentu.

2,3 mln jednostek Scoville’a dla Bhut Jolokia?

Jak wiadomo poziom ostrości papryki uzależniony jest od warunków w jakich była wyhodowana. W identycznych warunkach środowiskowych Red Savina uzyskała wynik 248.556 SHU. Jest on o 2.32 razy niższy od jej rekordowego poziomu (577.000 SHU) zapisanego w Księdze Rekordów Guinnesa. Jeśli więc Bhut Jolokia wyhodowana by była w tych samych warunkach, co Red Savina 577.00 SHU, mogłaby być może osiągnąć ostrość na poziomie 2.323.025 SHU…Przypuszczenie to jest czysto teoretyczne.

Bhut Jolokia, Bih Jolokia, Naga Jolokia….?

Różnice w nazewnictwie wyjaśnia Leena Saikia z Frontal Agritech: „Wszystkie te nazwy są określeniem tej samej papryki chili. W każdym regionie inaczej nazywana jest przez lokalną społeczność. Dla przykładu: ludność Assamese - nazywa ją Bih Jolokia (jadowita chili – w Assamese jolokia oznacza chili), Bhut Jolokia (prawdopodobnie w nawiązaniu do jej zabójczej ostrości) i Naga Jolokia (odniesienie do jej ekstremalnej ostrości reprezentującej agresywny temperament wojowników z sąsiedniej społeczności Naga).

Na chwilę obecna Naga Jolokia jest najostrzejszą papryką chili na świecie. Hodowcy z Assamese uważają jednak, że poziom ostrości nie jest najważniejszy. Twierdza,  iż wyjątkowo żyzna gleba i warunki klimatyczne płn.-wsch. regionów Indii, mają znaczący wpływ na wyjątkowość tej chili, do której zalicza się także jej smak.

Oferowane nasiona warzyw są nasionami do celów kolekcjonerskich dla fanatyków czy kolekcjonerów danych odmian. Nasiona są izolowane grupowo aby zachować czystość odmiany, przeznaczone do uprawy amatorskiej i w rozumieniu ustawy nie stanowią kwalifikowanego materiału siewnego i nie są przeznaczone dla podmiotów profesionalnych.

NASIONA POCHODZĄ Z PAPRYKI IMPORTOWANEJ Z KRÓLESTWA NIDERLANDÓW,GDZIE UPRAWIANA JEST JEDNA ODMIANA W JEDNEJ SZKLARNI,NASIONA IZOLOWANE GRUPOWO.

# ZDJĘCIA REALNE ŚWIEŻEJ PAPRYKI Z KTÓREJ SĄ POZYSKIWANE NASIONA

Opis uprawy:

Ziemia/doniczki/nawozy

Ogólnie przyjęta jest zasada, ze im większa doniczka, tym większa roślina i tym większe plony. Ja osobiście używam doniczek 5.7L, Oczywiście zasada ta nie obejmuje upraw w gruncie, należy tylko zadbać o kilkadziesiąt cm odstępu żeby rośliny nie plątały się.

Ziemia, której używam to najtańsza ogrodnicza ziemia w dużych workach, można użyć żyźniejszej, można użyć ogrodowej, kwestia funduszy, braki nadrabiamy i tak nawozami.

Nawozy są te same co przy uprawie pomidorów np. Czyli nawóz na wzrost typu biohumus itp. I na kwitnienie, jakieś Plantony. Kwestia zaufania i doświadczenia. Ja używam najtańszych. Jeszcze kwestia ASAHI SL. Papryka uwielbia ASAHI, po przycince, po jakimś treningu, a nawet profilaktycznie co jakiś czas obficie spryskuje rośliny tym specyfikiem. Papryka dzięki temu krzewi się szybciej, rośnie na niej więcej odrostów i ogólnie plony są większe.

KIEŁKOWANIE

Jest kilka szkół kiełkowania, oto kilka z nich

- kładziemy nasiona na wilgotne płatki kosmetyczne, najlepiej w miejscu przewiewnym żeby nie pojawiła się pleśń, czekamy aż wyjdzie kiełek i wrzucamy do dziurki w ziemi tak jak w poprzedniej metodzie.

- wrzucamy nasionka do ziemi i czekamy

Wody można użyć kranowej, niektórzy używają wody, którą gotowali razem z ząbkiem czosnku.

POCZĄTEK UPRAWY

Im roślina jest większa podczas przesadzania do gruntu tym szybciej zaowocuje i da większe plony. Dlatego można już jesienią sadzić papryki do doniczek i doświetlać w boxie żeby na wiosnę były jak największe. Nie jest to konieczne, papryka „odchowywana” na parapecie przez końcówkę zimy również się przyjmie i zaowocuje ale trochę późnej.

Kiełkom najlepiej dać urosnąć w jednorazowych kubeczkach 200ml, gdy roślina już wyrośnie i będzie miała ok 15-20 cm przesadzamy do większych doniczek, a najlepiej do docelowych. W tym momencie wzrost trochę spowolni z tego względu, że roślina buduje system korzeniowy. Można zacząć podlewać połową zalecanej dawki nawozu.

PIERWSZE KWIATY

Papryka sama zawiązuje owoce, nie trzeba jej w tym pomagać.

Jeśli roślina już będzie odpowiednio duża, zauważymy, że zaczynają rosnąć pąki kwiatowe. I tu spotykamy się z dwoma szkołami. Jedni te pąki obrywają aż do maja/czerwca żeby nie zaburzać procesu wzrostu rośliny nie pozwalając jej kwitnąć. Drudzy natomiast zostawiają to woli natury. Roślina, która nie jest gotowa nie zaowocuje, wypuści kwiaty, które tak czy siak opadną. Zdarza się, że już 20cm rośliny zawiązywały owoce, ale są też rośliny, które w ogóle nie zaowocują.

Gdy nadejdzie maj/czerwiec, czyli okres, w którym słońca jest już dużo, grzeje porządnie, a nasze rośliny są już piękne i duże zaczynamy podlewać nawozem na kwitnienie.

PIEKŁO W GĘBIE CZYLI OWOCE

Nadszedł czas gdy na naszych roślinkach pojawiają się pierwsze owoce. Kwiaty zawiązują małe pizdryczki, które z czasem rosną, aż w końcu osiągają maksymalną wielkość i wiszą żeby wybarwić się. I tu czas wybarwiania zależny jest od warunków. Czasem trwa to kilka dni, czasem miesiąc. W każdym bądź razie, niewybarwione do końca papryki możemy zerwać i odłożyć, papryka potrafi się wybarwić nawet na parapecie, dla przyspieszenia tego efektu można w sąsiedztwie położyć kawałek jabłka. Co z owocami zrobicie, wasza sprawa. Można suszyć, marynować, mrozić itp., itd., etc.

KONIEC SEZONU

Nadszedł koniec sezonu, jesień, światła coraz mniej, temperatura spada. Rośliny można spisać na straty ale też możemy je zimować. Zazwyczaj na drugi rok rośliny owocują obficiej. Pół biedy jeśli mamy rośliny w doniczkach, wtedy papryki przycinamy (obcinamy długie gałęzie, zostawiamy dosłownie kikuty), odstawiamy na czas zimy w ciemne, w miarę ciepłe miejsce ok. 10-15 stopni (np. piwnica) i sporadycznie podlewamy. Roślina przez ten czas zrzuci wszystkie liście, niektóre gałązki pousychają, czasem roślina po prostu umrze podczas zimowania. Na wiosnę, jeśli roślina nadal żyje, wystawiamy ją na słońce, obeschnięte gałęzie odcinamy, podlewamy od serca i spryskujemy np. ASAHI SL. Roślina powoli obudzi się do życia, wypuści nowe liście, nowe odrosty i proces uprawy zaczyna się od nowa.

Więcej problemów jest jak rośliny mamy w gruncie, można wykopać je, skrócić korzenie żeby zmieściły się w doniczce/wiadrze i postępujemy jak w pierwszym przypadku. Wiąże się to z większym stresem rośliny więc nie oczekujmy ze wszystkie dobrze przezimują.