СТАРЫЕ И НОВЫЕ ОБЫЧАИ Божена Кшивоблоцкая

Witam na mojej aukcji, dziś mam do zaoferowania książkę:

"STARE I NOWE OBYCZAJE"

Bożena Krzywobłocka

kategoria: obyczaje

wydawnictwo:Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1981

seria: "RODZINA I DOM"

wydanie: I.

ISBN: 83-202-0123-3

stron: 240.

stan książki: dobry (pożółkłe kartki i przebarwienia wynikające z wieku książki, ma już prawie 40 lat).

Życiu człowieka od narodzin aż do śmierci towarzyszą niezliczone zwyczaje, tradycje i obrzędy. Wiele z nich jest specyficznych wyłącznie dla Polski - i nimi się głównie autorka zajmuje. W swojej książce sięga do tych już zapomnianych, ale także do najnowszych, wynikających z wymogów współczesnego życia lub - trochę sztucznie - wprowadzanych w latach powojennych. Nie jest to podręcznik savoir-vivre'u, lecz raczej luźna gawęda o przemianach obyczajowości na przestrzeni wieków.

Pamiętacie zapewne motyw, powtarzający się w wielu baśniach różnych ludów: urodziwy chłopak, skuszony przez tajemniczą królewnę, rusałkę, boginkę, udaje się wraz z nią na moment do jej królestwa. Opowieść ma niezliczone wersje literackie, a nawet muzyczne. W jednej z bardzo znanych oper "Pani Venus" zabiera junaka do swej czarodziejskiej groty - królestwa wiecznej młodości. Kiedy po krótkim i szczęśliwym pobycie chłopiec wraca do swej wioski — cięgle młody i urodziwy — okazuje się, że przebył u swej porywaczki nie parę miesięcy, nie rok, ale wiek cały. Nie ma już wśród żyjących jego krewnych i przyjaciół, rodzinna wioska zmieniła się tak dalece, że chłopak nie może pogodzić się z nowymi zwyczajami swego otoczenia...

Spis treści:

• Wstęp.
• Zanim się narodzę.
• Narodziny.
• Człowiek dorasta.
• Szkolne lata i uczniowskie obyczaje.
• Święta pracy i obyczaje zawodowe.
• Nowe święto, ale czy nowe obyczaje?
• Młodość... miłość... małżeństwo...
• Święta wiosenne.
• Zaduszki.
• Homo ludens.
• Święta, święta i już po świętach.
• Non omnis moriar...

Bożena Maria Krzywobłocka-Kosiacka (ur. 8 grudnia 1929 w Warszawie, zm. 1 września 2004 tamże) – polska historyk, nauczyciel akademicki, pisarka, polityk, dziennikarka.

Od 1944 do 1945 była więźniem obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Ukończyła studia historyczne. W 1962 uzyskała w Instytucie Historii PAN stopień doktora nauk humanistycznych. Wykładała m.in. na Uniwersytecie Warszawskim i w Akademii Nauk Społecznych. Była współzałożycielką, a od 1976 do 1977 redaktorem naczelnym pisma „Mówią Wieki”. Publikowała m.in. w tygodniku „Rzeczywistość”. Kierowała Międzyuczelnianym Studium Nauk Społeczno-Politycznych w Warszawie. Działała w Międzynarodowym Komitecie Oświęcimskim.

Do rozwiązania należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Związana była ze środowiskiem narodowo-komunistycznym, w tym ze Zjednoczeniem Patriotycznym „Grunwald”. Współpracowała m.in. z Bohdanem Porębą, Ryszardem Gontarzem i Ryszardem Filipskim. Na początku lat 90. była związana z partią Przymierze Samoobrona. W wyborach parlamentarnych w 1993 bez powodzenia kandydowała do Sejmu z listy utworzonego przez to ugrupowanie komitetu Samoobrona - Leppera w województwie piotrkowskim (otrzymała 564 głosy).

W maju 1999 weszła w skład Rady Naukowej Instytutu Naukowego Związku Żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego im. generała Edwina Rozłubirskiego.

Spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. B23, rząd 10, grób 14).

ZA6