ЕГИПЕТ НА ВСЕМИРНОЙ ЭКСПО Тимоти Митчелл

Witam na mojej aukcji, dziś mam do zaoferowania książkę:

"EGIPT NA WYSTAWIE ŚWIATA"

Timothy Mitchell

kategoria: politologia, Egipt

wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2001

seria: "Biblioteka Myśli Współczesnej"

wydanie: I.

ISBN: 83-06-02853-8

stron: 332.

stan książki: dobry.

Opisywaną przez przybyszów wystawę można by uznać za uosobienie specyfiki Zachodu, miejsce, gdzie istniał przymus odgrywania roli widzów tak uporządkowanym świecie, by stale coś przedstawiał. Dzięki wystawie bliskowschodni podróżnik stykał się z dziwacznym sposobem porządkowania świata, który zyskiwał w nowoczesnej Europie coraz większa popularność mógł on uchwycić specyficzną relację między jednostką a światem sprowadzonym do rangi obiektu - przedmiotu, którą Europejczycy wydawali się brać za doświadczenie rzeczywistości. W efekcie - niech wolno mi będzie sformułować ten tymczasowy wniosek - rzeczywistością stawał się świat poddający się jednostce na tyle, na ile dawał się zmienić w eksponat. Przybysze spoza kontynentu trafili w Europie na sytuację, którą, odwołując się do sformułowania Heideggera, można by nazwać wiekiem wystawy. Wystawa światowa nie oznacza tutaj wystawy, na której ukazany jest świat, ale świat rozumiany i ujmowany tak, jakby był wystawą.

Egipcjanie zwiedzający wystawy światowe w dziewiętnastowiecznej Europie oglądali imitacje orientalnych bazarów i pałaców, widzieli wystawione na pokaz towary z całego świata i tłumy widzów, stawali wobec „całej prawdy” władzy imperialnej i różnic kulturowych. Czyniąc z wystawy temat przewodni tej książki i wychodząc od opisów autorstwa samych Egipcjan, próbowałem zanalizować specyficzne metody, za których pomocą nowoczesny Zachód ustanawiał porządek i prawdę. Skuteczność tych metod ujawnia się zwłaszcza wtedy, gdy prześledzimy wpływ, jaki Europa epoki kolonialnej wywarła na dziewiętnastowieczny Egipt. Moja analiza zawdzięcza wiele poświęconym Egiptowi pracom naukowców egipskich, europejskich i amerykańskich, bez których książka ta nigdy by nie powstała; jestem również dłużnikiem intelektualnym Jacques’a Derridy, Michela Foucaulta i Martina Heideggera - większość moich wywodów podąża ścieżkami wytyczonymi przez ich pisma.

Chcę też wspomnieć o kilku instytucjach i osobach, które udzielały mi wsparcia i podtrzymywały na duchu. Przeważająca część tej książki powstała wiosną i latem 1986 r. w St Anthony’s College w Oksfordzie. Derek Hopwood, dyrektor Centrum Bliskowschodniego w St Anthony College, Albert Hourani i Roger Owen pomogli mi w zorganizowaniu tego pobytu. Dzięki nim oraz całemu personel Centrum, a także wszystkim, którzy byli z tą placówką wówczas związani, okres ten był dla mnie tak udany i owocny. Korzystałem wówczas z finansowego wsparcia Presidcntial Fellowship z New York University, za co szczególne podziękowania kieruję do Farhada Kazemi.

Rozdział 3, połowa rozdziałów 2 i 4 oraz pewne fragmenty w innych częściach książki powstały na podstawie mojej rozprawy doktorskiej, napisanej pod kierunkiem Manfreda Halperna i Charlesa Issawi z Princeton University. Jestem im obu wdzięczny za zainteresowanie moją pracą oraz wsparcie, jakiego mi udzielali. Badania do doktoratu i książki prowadziłem częściowo w Egipcie - w czytelni naukowej oraz czytelni czasopism egipskiej Biblioteki Narodowej Dar al-Kutub, której personel zawsze odnosił się do mnie życzliwie i służył pomocą. Moje wyjazdy do Egiptu były najpierw finansowane z grantu przyznanego w ramach programu studiów bliskowschodnich w Princeton, a potem dwukrotnie dzięki stypendiom Amerykańskiego Centrum Badawczego w Egipcie. Za okazaną pomoc chciałbym podziękować wielu pracownikom wspomnianych instytucji, wśród których są James i Susan Allen, Carl Brown, May Trąd i Paul Walker.

Po raz pierwszy wiele spośród wątków, które rozwinąłem w tej książce, pojawiło się w rozmowach, jakie prowadziłem z przyjaciółmi. Jeżeli chodzi o główne zagadnienia, najwięcej zawdzięczam Stefanii Pandolfo, od której wiele się nauczyłem. Rozmowy z nią najpierw ukierunkowały moją pracę; potem, czytając kolejne wersje książki, przyczyniła się do jej udoskonalenia pod każdym względem. Wśród wielu innych przyjaciół i kolegów, którym winien jestem specjalne podziękowania, są; Michael Gilsenan Udav, Mehta Briiktey Messick, Roy Mouehead oraz Helen Pringle. Wdzięczny jestem też Elizabeth Wetton z wydawnicza oraz Cambridge University Press za cierpliwość w pracy nad redakcją i wydaniem tej książki, a także Carmen Mongillo i Sue Glover.

Największy dług mam jednak wobec Liii Abu-Lughod za intelektualne wsparcie, krytykę, podtrzymywanie na duchu i troskliwość. Być może skończyłbym tę książkę i bez niej, ale zarówno książka, jak i moje życie wyglądałyby zupełnie inaczej. Na koniec chciałbym podziękować mojej rodzinie, która z pewnością nie uzna tych stronic za wystarczające usprawiedliwienie mojej dziesięcioletniej nieobecności w Anglii. Książkę dedykuję mojej matce oraz pamięci mego ojca.

Timothy P. Mitchell (ur. 14 sierpnia 1955) jest brytyjskim wykładowcą nauk politycznych na New York University, gdzie również kieruje Centrum Badań Bliskowschodnich.

ZA2 - 2