Картофель зимний лук, семейный старый сорт

cebula KARTOFLANKA rodzinna

CENA DOTYCZY 10 ŚREDNICH CEBUL

Na pozostałych aukcjach inne odmiany

.

Witam serdecznie. Jestem pasjonatem ogrodnictwa, specjalizuje się z roślinach jadalnych bulwiastych i korzeniowych.  Moje małe gospodarstwo znajduje się  na podkarpaciu niedaleko przeworska.  Jest to teren mało uprzemysłowiony z bardzo dobrymi glebami czarnoziemy I i II klasa. Pragnę się z Państwem podzielić moimi niezwykłymi plonami. To moja pasja oraz praca. Z niej się utrzymuje oraz pozwala mi ciągle rozwijać się zawodowo, inwestować sprzęt oraz w ziemie.  Dziękuje wszystkim kupującym. Niech plon będzie z nami :)

CENA DOTYCZY 10 ŚREDNICH CEBUL

Cebula kartoflanka (Allium cepa var. aggregatum) różni się od zwyczajnej tym, że nie ma dużej, pojedynczej cebuli, lecz gniazdo składające się z kilku do kilkunastu kulistych, lekko spłaszczonych mniejszych cebul. Roślina ta szybko wytwarza dużo liści — może więc być cennym warzywem uprawianym na zbiór pęczkowy (zarówno z sadzenia jesiennego, jak i wczesnowiosennego), a także nadaje się do zimowego pędzenia. Ponieważ ma stosunkowo krótki okres spoczynku, cebule na wiosnę należy sadzić jak najwcześniej, gdy tylko możliwe jest wejście na pole.

Ma ona mniejsze niż cebula zwyczajna wymagania klimatyczno-glebowe — udaje się na glebach słabszych (zarówno piaszczystych, jak i gliniastych). Rozmnażana jest wyłącznie wegetatywnie z drobnych (15–20 mm) cebul potomnych. Te o średnicy powyżej 20 mm przeznacza się do spożycia. Z badań przeprowadzonych w Katedrze Warzywnictwa AR w Szczecinie wynika, że wraz ze zwiększeniem średnicy sadzonych cebul wzrasta plon tego warzywa.

Cebule sadzi się jesienią lub wczesną wiosną w rozstawie 30 x 10-25 cm. Odległość roślin w rzędzie uzależniona jest od wielkości materiału sadzeniowego (większe cebule — rzadziej). Pielęgnacja to: zwalczanie chwastów, spulchnianie gleby, dokarmianie, nawadnianie oraz ochrona przed chorobami i szkodnikami. Stanowisko i nawożenie cebuli kartoflanki są takie same, jak w przypadku uprawy cebuli zwyczajnej.

Do zbioru roślin z sadzenia jesiennego przystępuje się w ostatniej dekadzie lipca, a z sadzenia wiosennego — w sierpniu. Termin zbioru zależy zwykle od warunków pogodowych podczas wegetacji, w przypadku mniejszej ilości opadów najczęściej jest on wcześniejszy. Zbiór powinno się rozpocząć po załamaniu i częściowym zaschnięciu szczypioru. Wyrwane rośliny dosusza się na polu, a następnie obcina im szczypior, dzieli na pojedyncze cebule i sortuje (na konsumpcyjne i rozmnożeniowe). Z jednego hektara można uzyskać 10–15 ton cebuli kartoflanki.